Bewonerscoöperatie tuindorp Wielewaal - TENT Rotterdam | Platform voor hedendaagse kunst Bewonerscoöperatie tuindorp Wielewaal - TENT Rotterdam | Platform voor hedendaagse kunst

TENT online

Bewonerscoöperatie tuindorp Wielewaal
Bewonerscoöperatie tuindorp Wielewaal - TENT Rotterdam | Platform voor hedendaagse kunst

Bewonerscoöperatie tuindorp Wielewaal

Podcast
Nederlands

Wil de Ben is samen met Jan Verschuren en anderen gezicht van de Unie Van en Voor Wielewaalers en van het verzet tegen de verkoop van de Rotterdamse woonwijk De Wielewaal aan een projectontwikkelaar. De Unie Van en Voor Wielewaalers is een coöperatief dat zelf haar plannen heeft klaarliggen voor renovatie en nieuwbouw van hun wijk. Waarom wil de gemeente Rotterdam er niets van weten? De Wielewaal lijkt hét voorbeeld van wat de woningwet van 2015 (negatief bekend vanwege de vermaledijde verhuurdersheffing) op z’n best voorstaat: bewoners mogen zich verenigen in een coöperatie, om zo meer invloed op hun eigen woonomgeving te hebben. (Foto: Joke Schot)

Als FGA dit gesprek 18 juni 2021 uitzendt staan de kranten vol van de VN brief die op die dag openbaar is gemaakt, waarin rapporteurs van de VN Rotterdam op de vingers tikken vanwege haar woonbeleid, haar Woonvisie, de Rotterdamwet, en het Nationaal Programma Rotterdam Zuid. De rapporteurs waarschuwen dat het beleid in strijd is met de mensenrechten, namelijk het recht op adequate huisvesting, en het recht om niet te worden gediscrimineerd. Tweebos en Wielewaal worden met name genoemd.

Kort daarvoor sprak FGA op De Wielewaal met Wil de Ben, een van de gezichten van De Wielewaal en van het verzet tegen verkoop en sloop van de wijk. De Unie Van en Voor Wielewaalers is een coöperatief dat een eigen scenario voor de wijk heeft klaarliggen. Wil de Ben heeft vanuit zijn ervaring als manager in de detailhandel een netwerk van experts die hulp en kennis bijdragen aan een doortimmerd plan, tot de details doorgerekend. Het kan wel: terugkomen in de wijk, na nieuwbouw, voor sociale huurprijs, op hetzelfde grondplan, met de tuinen nog in tact, na slechts 4 weken elders wonen.

De Wielewaalers worden al 10 jaar niet gehoord en zelfs vreselijk tegengewerkt. Een deel van de woningen is zelfs al gesloopt, maar ze geven niet op. Rotterdam zou mooie sier kunnen maken met deze gewone, fijne wijk zonder hoge inkomens maar wel een sterk sociaal netwerk met een lange geschiedenis, die wil en kan blijven bestaan, na de nodige renovaties, met een eigen plan, en geholpen door experts die zich uit solidariteit en interesse hebben aangesloten.

Intussen wordt met spanning gewacht op een belangrijke uitspraak van de hoge rechter, waar hun zaak in cassatie is: was er een aanbiedingsplicht aan de huurders? Hebben stad en corporatie ten onrechte verkocht aan een projectontwikkelaar? Als de rechter daarop “ja” zegt, ligt alles weer open voor de Wielewaalers, en maakt hun plan weer kans. Mag een woningbouwcorporatie de grond waarop woningen staan en mensen leven “schoon en droog” aanbieden aan de markt, volgens diezelfde nieuwe woonwet uit 2015? Als de rechter daarop ja zegt, is dat heel slecht nieuws voor alle huurders in heel Nederland. De uitspraak werd van 17 juli opgeschort tot 1 oktober.

Over Shelter for Daydreams; Homes for People Not Profit

Hoe willen we leven? Wat voor plek hebben we nodig om te wonen en te werken? Welke alternatieven zijn er voor de dominante eigendomsvormen en het door de markt gestuurde huisvestingsbeleid in een tijd waarin ruimte steeds schaarser en duurder wordt en burgers uit hun huizen worden geduwd? Nienke Terpsma en Robert Hamelijnck van Rotterdams collectief FGA onderzoeken het in een serie gesprekken en excursies in en om hun eigen stad—waar collectieve en zelf-georganiseerde woonvormen ondanks de veranderde Woningwet van 2015 en het ‘Actieplan coöperatieve woonvormen Rotterdam’ van 2019 geen voet aan de grond krijgen. FGA legt links tussen verzet en acties tegen het huidige woonbeleid in Nederland en de succesvolle Rotterdamse bewonersprotesten van de jaren ’70 en ’80. Bakema’s oproep voor “veel soorten ruimte-kwaliteit” en “woonplezierverenigingen” (1971) lijkt urgenter dan ooit.

Biografie

Fucking Good Art is een redactioneel project van Robert Hamelijnck en Nienke Terpsma, dat draait om mondelinge geschiedenis, tegencultuur, zelforganisatie en DIT—do it together. Eerder onderzoek naar CO-OPs in Zwitserland (gepubliceerd in ‘What Life Could Be’, FGA#38, 2019) inspireerde hun zoektocht in hun eigen stad Rotterdam. Dit onderzoek manifesteerde zich in een blog, de expositie Rotterdam Cultural Histories#19 bij TENT en in wekelijkse radioreportages bij Radio WORM Open City, waarvan je hier een selectie kunt terugluisteren.

Tentoonstelling bij dit online programma:

Rotterdam Cultural Histories #19: Homes for People Not Profit

Rotterdams kunstenaarscollectief Fucking Good Art onderzoekt samen met verschillende partners de mogelijkheden en moeilijkheden van collectieve en zelf-georganiseerde woonvormen in Rotterdam. Hoe willen we leven? Wat voor plek hebben we nodig om te wonen en te werken? Welke alternatieven zijn er voor de dominante eigendomsvormen en het door de markt gestuurde huisvestingsbeleid in een tijd waarin ruimte steeds schaarser en duurder wordt en bur...