Geïnspireerd op de het werk van Pris, maar zeker ook op haar eigen werk laat Sandim de leerlingen aan de hand van de onderstaande vragen in gesprek gaan met als doel elkaar op een nieuwe manier te leren kennen.
– Wat is jouw favoriete plek in de wereld en waarom?
– Wat moet je op een plek hebben om het gevoel te hebben dat het je thuis is?
– Wat is het meest bijzondere aan jouw familie?
Vervolgens maken de leerlingen met restjes stof een verhalen doek, waarop ze hun eigen verhalen samenbrengen en verbeelden. Door op deze manier met elkaar uit te wisselen ontstaan er op een ongedwongen manier gesprekken over identiteit, persoonlijke interesses en culturele achtergronden. Naast de workshop bezoeken de leerlingen de tentoonstelling van Pris Roos, waar dezelfde thema’s aan bod komen.
Een verhalendoek is een eeuwenoude traditie waarbij verhalen worden afgebeeld op textiel met behulp van symboliek. Deze verhalen gingen vaak over de geschiedenis van een cultuur, verhalen die niet in geschreven tekst konden worden vastgelegd, simpelweg omdat niet iedereen kon lezen en schrijven. Om deze verhalen alsnog te communiceren en door te kunnen geven aan de volgende generatie illustreerde mensen hun volksverhalen op textiel.