Enigma

In het eerste decennium van de eenentwintigste eeuw is ‘onbekend terrein’ steeds moeilijker te vinden. Google laat geen deel van de aarde ongezien, geen archief ongeopend en geen theorie ongepubliceerd. En toch moeten er momenten, plekken en personen zijn, die zich onttrekken aan betekenisgeving, die bestaan zonder dat wij ze kennen. Enigma is een tentoonstelling die geen antwoorden geeft, maar juist vragen stelt.

Lorenzo Casali’s video-installaties hebben een efemeer karakter. Casali filmde het binnenvallend licht dat schaduwen werpt in lege kamers, op achtergelaten meubelen of loszittende pleisterlagen. Ze worden schaduwen van een verdwijnend verleden.

De laboratoriumachtige opstellingen van Martina Florians hebben vaak een absurdistische toon. Florians houdt zich niet bezig met wetenschap. Eerder vertelt zij met objecten, geuren, vloeistoffen en humor persoonlijke verhalen of biedt zij oplossingen die geen oplossing zijn. Haar installatie in TENT was gebaseerd op een anekdote over een Slowaakse worstmaker die op creatieve wijze de Europese regelgeving ontdook.

In het werk van Marcha van der Hurk figureren veelal zwervers, de anonieme figuren die grote steden bevolken. Onaangepast, onafhankelijk en onvoorspelbaar onttrekt hij zich aan de maatschappij. In Van den Hurks foto’s en sculpturen wordt het figuur van de zwerver een anonieme vorm, een object dat het midden houdt tussen mensfiguur en landschappelijk element, tussen gedroomd en werkelijk leven.

In de verfijnde tekeningen van Juul Kraijer doemen geheimzinnige, met de natuur vergroeide vrouwen op uit het papier. Het zijn aan de mythologie ontsnapte natuurwezens, waarvan de oorsprong ligt in de kunstgeschiedenis en Indiase miniaturen.