Kairos Time | Piet Zwart Institute

Kairos
Kairos is, net als Kronos, een Oudgrieks woord voor ’tijd’. Waar Kronos naar de chronologische tijd wijst, zinspeelt Kairos op het juiste ogenblik: hét moment om actie te ondernemen en kansen te grijpen (of te verliezen). Zo heeft Kairos invloed op de loop der dingen. Het is een onbepaald moment waarop alles zomaar kan gebeuren en mogelijkheden werkelijkheid kunnen worden – áls ze opgemerkt worden. De tentoonstelling omarmde dit idee van tijd als een ruimte van potentie die schuilt in de dagelijkse omstandigheden, die de kunstenaar kan aanwenden in zijn of haar werk.

Opportunisten
Als we het kunstenaarschap zien als het vermogen gunstige momenten aan te grijpen, kan je je afvragen hoeveel opportunisme er nodig is om kunstenaar te zijn. In ‘A Grammar of the Multitude’ (2004) analyseert filosoof Paolo Virno het post-fordisme. Hij beschrijft opportunisten als mensen “die een stroom van altijd verwisselbare mogelijkheden confronteren, en zichzelf voor al die mogelijkheden openstellen.” Doordat Virno de term van negatieve connotaties ontdoet, maakt hij hem tot een actuele beschrijving van de hedendaagse werkende mens, voor wie eigenschappen als openheid, flexibiliteit en een onbevooroordeelde houding belangrijk zijn. Juist die eigenschappen worden vaak geassocieerd met de kunstenaar.

Kairos Time reflecteerde de capaciteit van de jonge kunstenaars van het Piet Zwart Institute om willekeurige omstandigheden om te zetten naar betekenisvolle observaties of speculatieve verkenningstochten.

Spelen met recreatie
Maarten Bels ‘Café Bel’ was een echte bar, die ook ruimte bood aan verschillende events. Zijn vertrekpunt was de overtuiging dat elke sociale ruimte een potentiële ruimte voor kunst is.

Perri Mackenzie maakt een installatie op basis van haar observaties van een rookruimte: een claustrofobische plek die gedefinieerd wordt door tijdelijke, onvrijwillige ontmoetingen die voortkomen uit een verslaving.